Suriname Uma Un Sa Du

1 november 2009
Vertrek van uit Nederland
Erg vroeg van huis, kinderen achterin de auto met koptelefoon naar Kuifje kijkend mama naar schiphol.
Na meer dan een uur vertraging.....een dame had een haak....bij de bagage controle toch weer meegenomen.....of ze bracht hem...of iedereen moest er uit met koffers en al.
Flink wat turbulentie ( maar achteraf valt dat echt in het niet, vergeleken met de Oost West verbinding weg alhier in Suriname)
Na de perfecte landing de koffers gehaald, collega Lea moest jammer genoeg echt nog een uur wachten tot de hare kwamen.
Naar Lea's huis
Alida ging voor ons koken...lekker en Joke en ik zelf gingen kei vroeg slapen ( geen idee hoe laat het was, iets van 21.30.....wat neerkomt op ongeveer half 1 s'nachts Nederlandse tijd.)





2 november
Naar Wanhatti...praten met de kapitein.
Want ons eigenlijke schema werd bruut door de war gegooid.....zodanig dat Joke en ik zelf eigenlijk de laatste week niet op tijd naar huis konden.
Alles zal recht komen.
Onderweg zijn we kleine zwart/oranje achtige doodskop aapjes tegen gekomen.
En op de terugweg liep ....er een slang over.
Ook veel "boom kippen "Dat zijn grote hagedissen.
Door de vele regen afgelopen week zijn er ook wat meer opstakels op de weg terecht gekomen, omgevallen bomen. Ik hoop niet dat dat op de terug weg straks ook zo is.....kunnen we niet weg....
De eerste week werken we volgens de regels van de kapitein....hij wil namelijk dat de dames aldaar wel op het land kunnen werken.we gaan er donderdag heen en komen dan weer zondag terug in Paramaribo.
De tweede week gaan we er dinsdag heen en gaan we donderdags weer weg. Zodat we nog even de tijd hebben alvorens we vertrekken op die zondag.
We hebben een rondleiding door het dorp gekregen. Maar ook de instructie op sommige plaatsen niet te komen.
Als de dames daar ongesteld zijn gaan ze een week in een hutje ( letterlijk en figuurlijk) Het is werkelijk een gedrocht van een ingestort gebouwtje.
Na wat navraag mochten we toch wel werken als het zover was....maar absoluut niet naar de "heilige grond" waar de kapitein etc woont.
Echt ouderwets.......( na wat navraag vonden de stadse dames uit Paramaribo dat ook...het was gebruikelijker om bijvoorbeeld niet bij je man te slapen en geen eten voor hem te bereiden.
Nou vraag ik je!!!!!
Wie zou er eigenlijk voor de kinderen zorgen als moeders haar periode heeft????
Je hebt mensen en fietsbellen.
Op zich waren de dames volgens mij wel enthousiast.
Ook de praat mijnheer werd erg enthousiast toen we de zaden van een bepaalde boom lieten zien.
Wanhatti heette vroeger (boomnaam.con) wat zoiets betekende als onder de ....boom
Die boom was inmiddels dood, maar er was een nieuw zaadje geplant, in de beurt van de oude plek.
s'Avonds uit eten geweest bij Sarina"s een Indisch restaurant....heerlijk.




3 november
Naar Paramaribo, en deze muts vergeet haar camera. Echt shit
Bij goudsmederij Dore. Wat een gave grove zilveren dingen maken ze daar. Helemaal niet Surinaams, vooral omdat die echt nog steeds voor goud gaan. echt prachtig....t'ja en dan is het dom om je camera te vergeten.
We kregen er allemaal best een boel inspiratie uit. In de middag zitten tekenen en van papier ontwerpjes gemaakt, leuk.
Ik heb een Awari gezien een soort opossum, buidelrat achtig, kortere voorpootjes als achterpootjes...hond achtig beest. Het klom over het hek van de buren, raar gezicht.
s'Avonds met Jerry Monkou op pad geweest naar 't Vat . Grappig om zo ver van huis je buurman tegen te komen.
Ik had van Lea de sleutels gekregen en kon mezelf er weer inlaten. Alles gaat hier met grof geschut op slot, moet je ook niet eens proberen om zachtjes binnen te komen.....lukt echt niet met al die rammelende kettingen.



4 november
Voor iemand die 3 uur s'nachts d'r bed in ging was ik vroeg wakker, om 8 uur er uit.
Vandaag alle kleine dingetjes regelen die we vergeten zijn etc.
We zijn werkelijk van het kastje naar de muur gestuurd.......voor de brander moesten we gisteren een soort omloop regelen. De drukregelaar in Nederland heeft een ander soort schroefdraad als dat gene wat de mensen hier gebruiken. Wij gebruiken met gas links om schroefdraad en hier niet dus dat past niet.
Echt van de ene winkel naar de andere.Uit eindelijk een soort pilon gemaakt met aan de ene kant dunne pilon en aan de andere kant een dikke pilon, zodat de slang overloopt en wel op de plaatselijke gasdrukregelaar gaat passen. Ik ben benieuwd.
We horen net dat er echt geen brandstof geleverd is in het dorp. Zodoende kunnen ze ook de stroom aggregaat niet aanzetten en hebben we geen stroom. Echt afzien hoeft dat niet te zijn maar het afbakken van de fimo klei is dan niet te doen. Of ze nu willen dat het project ook de brandstof financiert of dat de regering echt zo laks heeft gelevert..... AAAGH
( achteraf gezien....we hebben een nieuw bakschema voor de fimo klei in een gas oven uitgevonden....voor info mail maar.)



5 november
Nu voor het echie.....6.00h op weg dus vroeger je bed uit.
Alle ingeladen in de pick-up truck en op weg.
Jammer genoeg konden we niet meteen aan de slag......er was een landelijke registratie voor de verkiezingen en identificatie bezig
Deze mensen blijven tot 12.00h en dan mogen wij om 3 uur aan de slag.
Ze waren hier even vergeten dat deze grote gebeurtenis vandaag zou gebeuren....jaja....
O Wat een boel dames kwamen er en o wat waren ze enthousiast, echt
We hebben ze met fimo laten werken, met canes die al af waren.
Jammer genoeg is er inderdaad geen stroom, wordt het afbakken van de klei moeilijker.
Wat nog rotter is, de brander funktioneert niet.De druk is te laag die uit de fles komt en dus komt er geen goede vlam uit.
Allebei de Gillio's hebben s'avonds nog staan prutsen etc. Puntje bij paaltje is de brander nu mee en wordt er uitgeprobeerd op een grotere gasfles. Deze heeft een grotere druk die je zelf kan terug schroeven.
We zijn nu nog even aan het testen of de fimo ook in de gasoven afgebakken kan worden...de eerste test was verbrand...gelukkig niet die van de dames maar een kraal van ons.
Wat een fantastische sterren hemel is er hier.
Het is ook echt pikke donker. geen enkele licht vervuiling, maar wel vreselijk veel herrie van de boom kikkers, heel de nacht bwah bwah bwah en de krekels en ook de vleermuizen doen hun best. ( er zat er ook 1 in onze slaapkamer net als een vreemd soort bij....brrrrr lang leven de bus met ddt )




6 november
Na een hele korte nacht qua slaap...ik had nog mazzel, mijn matrasje (luchtbed) bleef wel opgeblazen en vleermuizen in de slaapkamer...
zijn we vanmorgen weer aan het werk gegaan.
De door ons afgebakken kralen moesten gelakt worden ( de vrouw van de hoogste baas, erg oud deed er ook aan mee...oeps , dat moesten we later corrigeren)
En er werden weer nieuwe kralen gemaakt, en een select groepje is canes gaan maken.
s'Middags hebben we deze boel weer afgebakken tijdens onze pauze ( alles op andere stokjes rijgen her en der wat corrigeren etc. ( ander past het niet in de gas oven).Dus wat betreft "pauze".........
De middag sessie was nog verder gevuld...er komen echt steeds meer dames. Twee meisjes mochten ook even meedoen omdat ze wat zaden gezocht hadden voor ons.
Later moesten ze toch hun stoel weer afstaan omdat er oudere dames even een uur te laat kwamen.
De contacten met de stichting hier in het dorp zouden via Desda lopen, een vrouw die in de stad studeert,maar dat loopt niet zo soepel, eigenlijk is dat een eufemisme.
Er zou ook een winkel moeten komen, deze moet nu nog gebouwd worden, terwijl de dames al de sieraden aan het maken zijn.
Net de voorbereidingen getroffen voor morgen. De kralen die gelakt zijn van de stokjes afhalen, nieuwe kralen afbakken en zilverklei aanmaken om blaadjes mee te beverven.
En dat allemaal in onze "overwerk tijd " Het is hier natuurlijk erg vroeg donker, maar niemand wil een spelletje yazee doen.
We duiken gewoon vroeg in ons mandje.



7 november
Vannacht weer bezoek van de vleermuis, bijna zielig. Iedere keer als er weer een klein beetje ochtendgloren door de kieren van onze slaapkamer komt, wil het beestje natuurlijk naar het licht..
Vandaag begonnen met zilverklei. Gisteren had Joyce van ons de opdracht gekregen om een groepje van 3 personen samen te stellen. ( Daar zat ze vandaag ook zelf bij) en zijn de dames begonnen met het zoeken van het ultieme blad wat ze daarna zijn gaan beverven met zilverklei pasta. Later nog 1 voor 1 zakjes klei geopend en er schijf kraaltjes van gemaakt.
De dames liepen met ons mee naar het gasthouse van de evangelische broeder gemeente en heb ik ze laten zien hoe het afgebakken wordt.
In de middag heeft een groep oorhangers gemaakt en de anderen hebben geketteld of het zilver wat gebakken is opgepoetst.
Ik ga zo meteen de blaadjes afbakken die gemaakt zijn.



8 november
De dominee is in het dorp langsgekomen, dus aardig wat van de dames waren niet komen opdagen.
Met een ander groepje zilverklei gaan doen. Schijf kraaltjes gemaakt en later verwerkt in een armband met schijfkraaltjes en pitjes.
In de middag afgereden weer terug naar Paramaribo.
Achter in de laadbak zaten 2 hele oude dames. Echt een plaatje ( de dames zijn niet anders gewent...stoffig hoor)
Onderweg was er heel veel brand, nu nog pijn in mijn ogen van.
In het huis van Lea bij bungalowpark wat wasjes gedraaid en te horen gekregen dat het kralen maken lukt met een grote gascilinder.......alleen dat kost 175 Euro..oeps.
In de avond bij Loyd en John gegeten. Zij hebben een klein bungalowressort (Kekemba ),(homo vriendelijk ;-) ) Mooi joh...leuke kamers een zwembad, zelfs de mogelijkheid tot een work-out....echt mooi. En niet onbelangrijk...lekker gegeten.




9 november
Toch ook niet zo lekker geslapen..ook al was het nu weer in een echt bed. Lea draait de ene was na de andere.
De planning voor vandaag heeft er een begravennis bijgekregen...even schuiven....eerst naar de stad...dan Joke en ik daar blijven, Lea omkleden voor de kerk.
Joke en ikzelf worden dan bij Beanery (koffie winkel) opgehaald en Lea bij de kerk....gaan we naar Saramaka, waar Lea een ander huis in verbouwing heeft.
Ben benieuwd.
Nou alles is gelukt....zelfs nog slippertjes gekocht bij steps , 5 SRD niet te geloven.En natuurlijk wat souverniertjes voor het thuisfront bij ready tex.
Nu weer het kleine koffertje ingepakt met de kleren voor Wanhatti.....en morgen weer on route.
Moxi magazine@hotmail.com voor het blad waar Dore in staat.jaargang 4 nummer 3 juni 2007. Dit blad wil ik nog zien te krijgen.



10 november
Het lijkt iedere dag warmer te zijn...poeh
Vandaag weer terug naar de jungle.
De afspraak was dat we tussen 10.00 en 11.00 opgehaald zouden worden....dat werd 13.00....oeps
En toen moest er nog een grote gasfles gehaald worden om mee te nemen....dat stukje duurde voor mijn gevoel het langste. Eerst naar het huis van chauffeur Rechillio en dat is dwars door Paramaribo heen in de spits en dan natuurlijk ook weer terug.
Na een lange en erg hobbelige reis deed de brander het gelukkig wel.
Er waren nu maar 4 dames...de rest was naar de footbal/voetbal wedtstrijd van de jongens in een dorp verderop ( waren we onderweg op de rode weg al tegen gekomen.)
De dames vonden het vuur fantastisch...ik ben benieuwd.....
Het is iets van kwart over 8 en iedereen maakt zich al klaar voor onder water. Dat heb je hier in de tropen zonder electriciteit.
Net nog even buiten gezeten, heel heel heel veel sterren, prachtig. n natuurlijk vleermuizen rakelinks langs je hoofd.



11 november
Alida is jarig vandaag. Maar jammer genoeg is haar cadeau hier op het dorp .....geen water
Sinds vandaag is er dus ook geen fris water meer uit de kraan. Eerst was het verhaal dat er niet genoeg zon was geweest en dat het zometeen weer okay zou zijn...maar nee nu is het avond en geen water en geen electriciteit.
Ook is er nog wat commotie over hoeveel er betaald moet worden voor het onderkomen waar we in verblijven. De afspraak was 50 SRD per dag maar nu wordt dat ineens 30 SRD per persoon per dag..... oeps en dat zonder water en licht.
( Ik heb wel in de Cottica gebaderd)
Vandaag heerlijk met vuur gespeeld en wat dames les gegeven en ook 1 schooljongen.
Ook ben ik de enige van de dames die in de rivier ( de Cottica) ben gaan badderen, ik voelde me zo bezweet.
De les begon om 9.00 uur en zou tot 12.00 duren, maar de dames hielden een croetoe/ Krutu (vergadering) en vroegen of we ook tot 11.00 les wilden geven en daarna in plaats van 15.00 tot 18.00 van 12.00 tot 13.00 h okay.
In de middag zijn we naar Joyce ( 1 van de cursisten) d'r huis gegaan .Zij wist een AGI boom te staan waar we de zaadjes van kunnen gebruiken voor sieraden. Onderweg heb ik een soort wingerd plant meegenomen, een soort lianen maar dan heel dun. Hier ben ik armbandjes van gaan vlechten.
Nu zitten we met een fles lambrusco Canei de verjaardag van Alida te vieren.
(Van het thuisfront vernomen dat ze de kans waargenomen hebben en er een Russische hamster bijgekomen is.)



12 november
Na niet lekker geslapen te hebben, met nachtmerries over cavia's in plaats van hamsters vandaag aan de laatste dag van Joke en mij in het binnenland.
Iedere keer bij het glas kralen maken steeds zelf ook weer nieuwe dingen voorgedaan zodat ze een beetje de mogelijkheden zien.
Mariah, de peace corps medewerkster die ook in Wanhati is had ons verteld dat er de 19 een art fair zou zijn op het Amerikaanse consulaat.De bewoners kunnen hun goederen aanstaande zondag meegeven en dan zien we wel of er iets verkocht gaat worden......
Afscheid nemen is niet mijn sterkste kant en Regillio was al een hele tijd aan het wachten tot deze muts eindelijk eens mee ging.
We hebben nog even een heerlijke maaktijd gegeten die Alida had klaar gemaakt en toen...op weg ...terug. Ineens stonden 2 van de dames uit Wanhatti voor onze neus...met een cadeautje. Voor beide een Panji en bij mij zat er nog een bijpassende muts bij. Echt lief.
Nu mocht ik weer voor in zitten, dan wordt je toch minder door elkaar geschut..
Nu weer even een wasje draaien en toch maar even douchen....water toch wel lekker.
Samen met Joke uit eten geweest ( Lea moest op familie bezoek, haar nichtje had veel pijn , eierstok ontsteking)
Hier is een taxi nemen is een hele leuke belevenis. Je belt en kijkt wat er komt, spreekt een prijs af...probeert af te dingen en later deel je de SRD 's door 4
en denk je ...jesus die verdienen echt niets.
Gegeten bij Chi Min, erg lekker 22 SRD dat is zoiets als 5,50 in Euro's



13 november
Na een nachtje ipod geluisterd te hebben en weinig geslapen wel de stad ingegaan. Bij de boekenwinkel wat leesvoer ingeslagen en koffie gedronken bij
Rituals.
Een kleine operatie uitgevoerd aan Joke haar teen, of het nou splinters , doorntjes of cica's/sika's waren,....geen idee. taxi genomen naar de stad
Toen moesten we nog hard lopen om op tijd te komen bij onze afspraak.....Cynthia Mc Leod Dit is een bekende schrijfster, dochter van de eerste president na de onafhankelijkheid. Zij geeft rondleidingen in het oude gedeelte van de binnenstad van Paramaribo. Ze kan ontzettend boeiend en gaaf vertellen, ook lekker maatschappij kritisch.
Wel vermoeiend hoor.....en dan te bedenken dat de oude dame al 73 is AGGHG



14 november
Heel goed geslapen. Samen met Joke een taxi genomen naar de stad. Lea was eerst richting Saramaka gereden en zat nu al op ons te wachten in "het koffiehuis"Rituals
Lekker wezen shoppen....gek genoeg gaan de winkels hier in Paramaribo al om 14.00 dicht ( een enkele is dan nog open maar echt meer niet dan wel)
Voor mijn mams een Surinaamse pop gekocht...ik wist zo snel even niets anders.
Ook nog over de markt gelopen, dat is een overdekte hal , echt een belevenis.....de pasar malam is er niets bij. Ik heb er geen foto's van genomen, dat komt toch ook niet echt tot z'n recht ..je moet het meer proeven en ruiken etc.
Voor je ego is het ook wel weer eens leuk "pssssst, he pssssst psssst wit..ney, sneewwitje....blank en blond is toch anders. Voor de rest is het 1 grote Kruiskade.
Daar vlakbij een een winkel ontdekt die ook sieraad onderdelen verkoopt. Dat is wel een goede voor bijvoorbeeld Joyce in Wanhatti...zij wilde graag voor zichzelf beginnen en hier in die winkel kan ze al wat spullen inslaan.
s'Middags een middag slaapje gedaan ;-) en ook alvast de certificaten ondertekent, die in Wanhatti uitgedeelt gaan worden.
En s'avonds uit eten geweest op "blauwgrond"dat is een straat ( Elisabeth Samsung Green straat) waar heel veel Javaanse eethuisjes zijn.



15 november
De echte laatste dag......en wat te doen ?
Niets
We vliegen vanavond om 20.00 maar moeten 3 uur van te voren inchecken...dachten we....we moeten tussen 14.00 en 16.00 inchecken hoorden we net.
Okay dan doen we gewoon helemaal niets meer. ( misschien een hapje eten??? )
Ben benieuwd....hopelijk vliegt het toestel dan wel op tijd...anders duurt het nog langer dat wachten op het vliegveld.
Na een kleine vertraging ( er was iemand geweigerd / mocht niet mee, en de koffers waren al wel aan boord..../ moesten er dus uit) op weg.
Niet geslapen....aaaagh
Na een hele uitgebreidde securety check op Schiphol, met honden en allerlei poortjes.......werd ik opgehaald door Ruud en de Kids.
Je zult het niet geloven maar volgens mij zijn ze weer gegroeid.